บทที่ 47 chapter 47

“แล้วแกล่ะ เรื่องที่ให้ไปทำเรียบร้อยดีใช่ไหม”

“เอ่อ...คือ” ฮามีดกระอึกกระอัก พร้อมรอยยิ้มแหยๆ และกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง เมื่อลูกพี่ตวัดดวงตาดุเกรี้ยวราวกับมีเปลวเพลิงไฟลุกเรืองรองมองมา

คิ้วหนาเป็นปื้นเลิกขึ้นเล็กน้อย ไอ้อาการที่เป็นอยู่ของฮามีด เดาได้ไม่ยากเลย ไม่แน่ใจหรือ...ไม่เรียบร้อย แต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ