บทที่ 6: อาจารย์หนุ่มค่อนข้างลำบาก
อาเรียน่ากำลังยุ่งอยู่กับการหาข้อมูลโครงการอสังหาริมทรัพย์ 'ซัน' ในคอมพิวเตอร์ เธอรวบรวมข้อมูลทุกอย่างเท่าที่หาได้
ลูคัสเดินเข้ามา วางมือบนไหล่ของเธอแล้วบีบเบาๆ
"อย่าสิ ฉันยุ่งอยู่นะ" เธอบอกพร้อมกับปัดมือเขาออกอย่างล้อเล่น
ลูคัสเหลือบมองหน้าจอ "นาธาน แลง โครงการซัน"
อาเรียน่าเหลือบมองเขา "โอ้ คุณก็รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ"
"มีแผนอะไรล่ะ"
"โครงการนี้ขายบ้านพร้อมเฟอร์นิเจอร์ครบชุด ฉันอยากได้ดีลนี้มา มันทำเงินให้เราได้เป็นพันล้านเลยนะ"
ลูคัสยิ้มมุมปากแล้วเบียดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ของอาเรียน่า
เก้าอี้ตัวนั้นกว้างก็จริง แต่สำหรับสองคนมันก็คับแคบไปหน่อย อาเรียน่าใช้ศอกกระทุ้งเขา แต่เขากลับดึงเธอไปนั่งบนตักเสียอย่างนั้น
"คุณต้องการเงินมากมายขนาดนั้นไปทำอะไร"
"เพื่อซื้ออิสรภาพของฉัน"
"อะไรนะ" ลูคัสคิดว่าตัวเองหูฝาดไป
เขาเริ่มขย่มขา ทำให้อาเรียน่าขยับขึ้นลงตามไปด้วย
"ฉันอยากหาเงินให้ได้พันล้านเพื่อตอบแทนตระกูลซัมเมอร์ที่เลี้ยงดูฉันมา"
ลูคัสพอจะรู้เรื่องความบาดหมางระหว่างอาเรียน่ากับตระกูลซัมเมอร์อยู่บ้าง แต่ในเมื่อเธอไม่เอ่ยถึง เขาก็ไม่ได้ซักไซ้รายละเอียด
"ตระกูลซัมเมอร์มีค่าพอขนาดนั้นเลยเหรอ คุณให้ราคาพวกเขาสูงไปหรือเปล่า" เขาถาม
อาเรียน่ามองลูคัสอย่างจริงจังที่สุด "มันไม่เกี่ยวกับว่าพวกเขาคู่ควรหรือไม่ แต่มันเกี่ยวกับคุณค่าของฉันต่างหาก ฉันมีค่าพอ"
ลูคัสถึงกับผงะไป ในวินาทีนั้น ความมุ่งมั่นและประกายในดวงตาของอาเรียน่าส่องสว่างราวกับแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้า
ใช่แล้ว เธอมีค่าพอ
เพราะเธอเชื่อในคุณค่าของตัวเอง เธอจึงยอมที่จะหาเงินมากมายขนาดนั้นเพื่อตระกูลซัมเมอร์
ลูคัสยิ้มพลางใช้นิ้วเชยคางของอาเรียน่าขึ้นมาอย่างล้อเล่น "เธอนี่มันจริงๆ เลย"
"อย่าเล่นน่า" อาเรียน่าพูดพลางหันกลับไปสนใจคอมพิวเตอร์ของเธอ
แต่ลูคัสยังคงหยอกเย้าเธอไม่หยุด การเคลื่อนไหวที่คาดเดาไม่ได้ของเขาทำให้อาเรียน่าใจลอย
ภาพต่างๆ ผุดขึ้นมาในหัวของเธอโดยไม่ได้เชื้อเชิญ
"หยุดนะลูคัส คุณกำลังทำให้ฉันเสียสมาธิจากงาน"
ลูคัสโน้มตัวเข้าไปใกล้ลำคอของอาเรียน่าแล้วกระซิบ "ผมชอบขัดจังหวะการทำงานของคุณที่สุดเลย"
ลมหายใจอุ่นๆ ที่รดต้นคอทำให้อาเรียน่ารู้สึกร้อนวูบวาบ
ฉวยโอกาสนั้น ลูคัสประคองท้ายทอยของอาเรียน่าอย่างแผ่วเบาแล้วจุมพิตริมฝีปากของเธอ
อาเรียน่าเคลิบเคลิ้มไปกับจูบนั้น และในที่สุดก็ยอมจำนนต่อมัน
พวกเขาย้ายจากห้องทำงานไปยังห้องนอน ที่ซึ่งอาเรียน่านอนอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกผ่อนคลายอย่างเต็มที่
ชายหนุ่มคนนี้ช่างดุดันเสียจริง
แต่เธอก็เพลิดเพลินกับมันทุกขณะ
เมื่อไม่ได้รับรู้ถึงเวลาที่ผ่านไป เธอจึงต้องทำงานจนดึกดื่น
ตระกูลซัมเมอร์
มื้อค่ำมีสมาชิกครอบครัวสามคนร่วมโต๊ะกับไซมอน และที่โต๊ะอาหาร แคลร์ก็ได้แบ่งปันแผนของเธอให้ทุกคนฟังอย่างตื่นเต้น
เมื่อแคลร์พูดถึงเป้าหมายของเธอที่จะคว้าสัญญารายใหญ่ของโครงการซันมาให้ได้ ทุกคนก็ตกตะลึง
"โครงการซันมันใหญ่มากนะ ความต้องการก็สูง มีหลายบริษัทจ้องอยู่ ซัมเมอร์จะรับมือไหวจริงๆ เหรอ" ชาร์ลส์ถามด้วยความกังวล
"พ่อคะ พ่อไม่เชื่อใจหนูเหรอ" แคลร์ทำปากยื่น "หนูเพิ่งเข้าร่วมซัมเมอร์เดคอร์และต้องพิสูจน์ตัวเอง หนูไม่อยากให้พี่สาวดูถูกหนู"
แคลร์พูดด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ "ตอนแรกคุณหลิวเสนอตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบให้หนู แต่พี่สาวกลับทำให้หนูอับอายต่อหน้าทุกคน เขาพูดเรื่องวุฒิการศึกษาของหนู แล้วก็เรื่องที่หนูโตมาจากในหมู่บ้าน"
"หนูแค่อยากพิสูจน์ตัวเอง คุณหลิวบอกว่าใครก็ตามที่ได้ออเดอร์นี้มาจะเป็นผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบคนใหม่"
"อาเรียน่าใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง! เราตกลงกันแล้วว่าจะไม่รื้อฟื้นเรื่องในอดีต! พ่อจะโทรหาแพทริก หลิว เดี๋ยวนี้แหละ!" ชาร์ลส์พูดอย่างหัวเสียพลางคว้าโทรศัพท์
“คุณพ่อคะ พี่สาวทำงานที่ซัมเมอร์เดคอร์มานานกว่าหนู ก็ไม่แปลกหรอกค่ะที่พี่เขาอยากจะเป็นผู้อำนวยการ หนูไม่ได้โทษพี่เขาสักนิด อีกอย่าง ถ้าหนูอยากจะเป็นผู้อำนวยการ หนูก็ต้องพิสูจน์ฝีมือตัวเองและทำให้ทุกคนยอมรับให้ได้”
ฟิโอน่าได้ยินคำพูดของแคลร์ก็รู้สึกภูมิใจ “แคลร์โตขึ้นมากจริงๆ ให้โอกาสลูกหน่อยเถอะนะ”
ชาร์ลส์ยิ้มแล้วพูดว่า “ก็ได้ แคลร์ ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน”
"ไม่ต้องห่วงค่ะคุณพ่อคุณแม่ หนูจะตั้งใจทำงานค่ะ จริงๆ หนูมีแผนแล้ว หนูสืบมาว่าซีอีโอของซัน ที่รู้จักกันในนามเจ้าชายแห่งเมืองหลวงอย่างลูคัส ตอนนี้อยู่ที่เมืองของเรานี่เอง!" แคลร์พูดอย่างมั่นใจ
“ขอแค่หนูเอาชนะใจลูคัสได้ การได้สัญญาฉบับนั้นมาก็เป็นเรื่องกล้วยๆ เลยค่ะ!”
แคลร์เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ แต่ไซมอนกลับนิ่งเงียบ
ตระกูลไฟร์สโตนจากเมืองหลวงคือตระกูลชั้นนำระดับสูงสุด ร่ำรวยที่สุดในประเทศและยังติดอันดับโลกอีกด้วย ลูคัสเป็นหลานชายคนที่เก้าของวินเซนต์ ไฟร์สโตน ชายผู้ร่ำรวยที่สุด และเป็นที่คาดหวังว่าจะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่มาตั้งแต่เกิด
เมื่อเทียบกับตระกูลไฟร์สโตนแล้ว ทั้งตระกูลซัมเมอร์และตระกูลชีนก็เทียบไม่ติดเลย
แล้วพวกเขาจะไปสร้างสายสัมพันธ์กับตระกูลไฟร์สโตนได้อย่างไรกัน
หลังอาหารค่ำ แคลร์เดินออกมาส่งไซมอนอย่างไม่เต็มใจนัก และเขาก็ได้แบ่งปันความกังวลของเขากับเธอ
“มันไม่ง่ายขนาดนั้นนะ ตระกูลไฟร์สโตนไม่ใช่ตระกูลที่จะเข้าหาได้ง่ายๆ”
แคลร์ทำหน้ามุ่ยทันที “ไซมอน คุณคิดว่ามีแต่พี่สาวฉันที่ทำได้ แต่ฉันทำไม่ได้เหรอคะ ในใจของคุณ ฉันก็ยังสู้พี่เขาไม่ได้อยู่ดี”
ไซมอนรีบปลอบใจหญิงสาว “ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอนครับแคลร์ คุณคิดมากไปเอง ผมแค่อยากจะเตือนไม่ให้คุณประเมินงานนี้ต่ำไปก็เท่านั้นเองครับ”
พูดพลางไซมอนก็ดึงแคลร์เข้ามากอดเบาๆ แล้วจุมพิตที่ริมฝีปากของเธอแผ่วเบา
ในที่สุดแคลร์ก็ยิ้มทั้งน้ำตา “ฉันไปรู้มาว่าพรุ่งนี้ลูคัสจะไปที่รอยัลเรซคอร์ส ถ้าเราไปเจอเขาก่อนการประมูลและสร้างสัมพันธ์อันดีไว้ได้ การได้ข้อตกลงนี้มาก็คงไม่ยากเกินไป”
ไซมอนลังเลเล็กน้อย
“ข้อมูลนี้เป็นข้อมูลวงใน เราต้องคว้าโอกาสนี้ไว้นะคะ”
แคลร์เขย่าแขนของไซมอนอย่างออดอ้อน “ไซมอน คุณลองคิดดูสิคะ ถ้าเราได้สัญญานี้มา วัสดุที่ใช้ปรับปรุงก็ต้องมาจากธุรกิจครอบครัวของคุณแน่นอน มันเป็นข้อตกลงที่ยิ่งใหญ่สำหรับทั้งสองครอบครัวของเราเลยนะ!”
ไซมอนรู้สึกหวั่นไหว
ในตระกูลชีน เขาเป็นคนที่ไม่มีตัวตน พี่ชายสองคนของเขาเกิดจากภรรยาเอกของพ่อ ในขณะที่แม่ของเขามาจากครอบครัวธรรมดา ในตระกูลชีนอันยิ่งใหญ่ เขาถูกมองข้ามและไม่เห็นคุณค่า
ธุรกิจของครอบครัวจึงเป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันเอื้อมถึง
เดิมที การแต่งงานกับอาเรียน่าคือสิ่งที่ทำให้เขามีที่ยืนในตระกูลชีนอยู่บ้าง
เขาตั้งใจแน่วแน่ว่าจะยึดอิทธิพลของตระกูลซัมเมอร์ไว้ให้มั่น
แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อข่าวที่ว่าอาเรียน่าไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลซัมเมอร์แพร่ออกไป ไซมอนก็ร้อนรนจนทำอะไรไม่ถูก
ดังนั้น เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าตระกูลซัมเมอร์เริ่มเย็นชากับอาเรียน่ามากขึ้นเรื่อยๆ ไซมอนจึงเบนเป้าหมายมาที่แคลร์
ถ้าเขาสามารถคว้าข้อตกลงใหญ่ๆ มาได้ ตระกูลชีนจะต้องมองเขาในแง่ใหม่อย่างแน่นอน
“ดีเลยครับ คุณปู่ของผมมีบัตรสมาชิกของรอยัลเรซคอร์ส เราไปที่นั่นกันได้”
“เยี่ยมไปเลย! ฉันรักคุณที่สุดเลย ไซมอน!” แคลร์กอดคอไซมอนแล้วหอมแก้มเขาฟอดหนึ่ง “เราสองคนต้องทำสำเร็จได้อย่างแน่นอน!”
วันต่อมา แคลร์พาผู้ช่วยคนหนึ่งไปกับเธอด้วย และมุ่งหน้าไปยังรอยัลเรซคอร์สพร้อมกับบัตรสมาชิกที่ไซมอนหามาให้
เธอไม่คาดคิดเลยจริงๆ ว่าจะได้มาเจออาเรียน่าที่นี่
