บทที่ 123

เมื่อได้กลิ่นบะหมี่ที่หอมกรุ่นอบอวลไปทั่วสี่ทิศ  ทุกคนก็อดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้ มันหอมมากจริงๆ ที่สำคัญคืออยู่ในพื้นที่ประสบภัยที่เสบียงอาหารขาดแคลนเช่นนี้ สามารถกินอิ่มได้สักครึ่งท้องก็ไม่เลวมากแล้ว การมาได้กลิ่นที่หอมหวนเช่นนี้ ใครจะหักห้ามใจไหว

สายตาของทุกคนมองตรงไปที่บะหมี่ในมือของซ่งหวานหว่านและ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ