บทที่ 136

เจียงอู๋วั่งชะงักไปชั่วครู่ เขาก็กำลังคิดสำนวนที่ขึ้นต้นด้วยอักษรคุนมาตั้งแต่ต้น แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาเองก็คิดไม่ออกเช่นกัน

คนที่ต่อแถวอยู่ข้างหลังเจียงอู๋วั่งก็เริ่มกังวลขึ้นมาแล้วเช่นกัน ในหัวคิดสำนวนที่ขึ้นต้นด้วยคำว่าคุนไม่หยุด แต่ก็คิดไม่ออก

เจียงอู๋วั่งมองซ่งหวานหว่านอย่างจนปัญญา “หว่านเอ๋อร์...