บทที่ 204

ขณะที่คนทั้งสองกำลังเดินเล่นไปเรื่อยๆ จู่ๆ เสี่ยวจื่อเตียวก็ลืมตาขึ้น ก่อนจะกระโดด ‘หวือ’ ออกไปไกล วาดออกมาเป็นเส้นโค้งสีขาวสายหนึ่ง

“รวดเร็วยิ่ง!” เจียงอู๋วั่งเอ่ยอย่างตื่นตะลึง

“ว้าว เสี่ยวจื่อเตียวคงจะพบของดีเข้าแล้ว รีบตามไปเร็ว”

คนทั้งสองรีบตามหลังเสี่ยวจื่อเตียวไปอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวจื่อเตียวกำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ