บทที่ 250

ยามที่รถม้าเคลื่อนเข้าใกล้จวนจ้านอ๋อง ซ่งหวานหว่านก็ตบต้นขาไปหนึ่งที “แย่แล้ว ข้าลืมเรื่องสำคัญมากไปอย่างหนึ่ง!”

“เรื่องอะไร? ด่วนมากไหม” เจียงอู๋วั่งถาม

“ข้าลืมหาช่างฝีมือที่มีทักษะยอดเยี่ยมในการทำเครื่องประดับสักคนไปเลย ข้าอยากนำหยกน้ำแข็งออกมาทำเครื่องประดับสักชุดหนึ่ง”

“เรื่องง่ายๆ ช่างฝีมือทำเค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ