บทที่ 258

ซ่งหวานหว่านเดินออกมาจากลานเรือนมายืนชมทิวทัศน์อยู่บนยอดเขา ราวกับอยู่ในทะเลเมฆ

ปุยเมฆสีขาวลอยล่องอยู่บนท้องนภาสีคราม เสียงสกุณาขับขานในพงไพร

ฤดูหนาว ใบไม้บางส่วนร่วงหล่นไปเกือบหมดแล้ว แต่ก็มีต้นไม้เขียวขจีจำนวนไม่น้อยที่ยืนต้นต้านลมอยู่เช่นกัน หากเป็นฤดูกาลที่บุปผานานาพรรณเบ่งบาน คงจะงดงามน่ามองยิ่...