บทที่ 280

น่าหลันไท่เฟยผ่อนลมหายใจออกมายาวเหยียดด้วยความโล่งอก ลอบตัดสินใจกับตัวเองว่าต่อไปจะไม่เอ่ยถึงเด็กน้อยอีก เพราะหว่านเอ๋อร์ก็คือเด็กน้อย

ใจของเซี่ยซื่อก็โลดมาถึงคอหอยแล้วเช่นกัน ครั้นได้ยินน่าหลันไท่เฟยพูดเช่นนี้ นางถึงค่อยถอนหายใจออกมาแรงๆ ด้วยความโล่งอก

ไทเฮาทอดพระเนตรไปทางซ่งหวานหว่าน พลางตรัสด้วยส...