บทที่ 333

เซี่ยเจิ้นถูกจำกัดไม่ให้ใช้กำลังภายใน จึงกระโดดกบได้เพียงสามสี่ร้อยครั้งก็หอบแฮ่กๆ แล้ว แต่ฮวาอิ่งไม่ยอมไว้หน้าเขาโดยสิ้นเชิง สั่งให้เขากระโดดต่อไปจนกว่าฟ้าจะมืด

เซี่ยเจิ้นกระโดดต่อไปด้วยหน้าตาอมทุกข์ จวนจนกระทั่งถึงตอนพลบค่ำ เมื่อฮวาอิ่งเห็นว่าเขาลุกไม่ขึ้นแล้วจริงๆ ถึงค่อยปล่อยเขาไป

เช้าวันรุ่งขึ้...