บทที่ 377

ซ่งหวานหว่านยึดเข็มบนศีรษะให้เด็กจนมั่นคงดีแล้ว ก็ปลอบเขาเสียงนุ่มอย่างอ่อนโยน “เอาล่ะๆ ไม่แทงเข็มแล้ว เด็กดี อย่าร้องไห้ ประเดี๋ยวก็หายแล้ว”

“ท่านหมอจูเก่อ ท่านเฝ้าเด็กไว้ให้ดี อย่าให้มือเขาคว้าเข็มที่หัวได้ ข้าจะผสมน้ำเกลืออีกหน่อย”

“ขอรับ ข้าน้อยจะเฝ้าเขาไว้อย่างดี”

ซ่งหวานหว่านผสมน้ำเกลืออีกสองข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ