บทที่ 42

วันต่อมา ซ่งหวานหว่านกำลังนั่งอยู่ที่หน้าโต๊ะ ถือปากกาขนไก่ที่ทำอย่างง่ายๆ ขีดๆ เขียนๆ ลงบนกระดาษขาวใบหนึ่ง เฉาเย่าเดินเข้ามาจากด้านนอกพลางพูดว่า “นายหญิง พ่อบ้านมาเจ้าค่ะ”

“ให้เขาเข้ามา” ซ่งหวานหว่านกล่าวโดยไม่เงยหน้า ในมือยังวาดบางอย่างอยู่ไม่หยุด

เฉาเย่าเชิญพ่อบ้านเข้ามาในห้อง พ่อบ้านคุกเข่าคารวะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ