บทที่ 64

เจียงอู๋วั่งมองปืนในมือซ่งหวานหว่าน จำใจประนีประนอมอย่างไม่มีทางเลือก

เขาถลึงตาใส่เสี่ยวจื่อเตียวอย่างดุร้ายแวบหนึ่ง มันตกใจจนหดตัวถอยเข้ามุมไม่กล้าออกมาอีก

ซ่งหวานหว่านยังคงวางผ้าห่มกั้นไว้ตรงกลางเหมือนเดิม ก่อนจะย้ำข้อตกลงสามข้อซ้ำอีกครั้งแล้วหลับไป

ยามตื่นขึ้นมาคนทั้งสองยังคงกอดก่ายกันเหมือนเดิม ...