บทที่ 74

ซ่งหวานหว่านเปิดประตูห้อง เจียงอู๋วั่งเดินเข้าไปด้วยโทสะเต็มใบหน้า พอเห็นสตรีที่นอนระเกะระกะบนพื้น แววตาก็เต็มไปด้วยความเย็นเยียบ

“เล่นพอหรือยัง”

“ข้าว่านะคนแซ่เจียง ท่านเอาตาข้างไหนมองว่าข้ากำลังเล่นอยู่?”

“ตาทั้งสองข้างนี่แหละ”

“คร้านจะสนใจท่าน”

ซ่งหวานหว่านกลอกตา แล้วปิดประตูลงกลอนจากด้านใน ก่อนจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ