บทที่ 82

พอกลิ่นเหม็นหายไป เซวียหงเหลียนที่อาเจียนจนหมดเรี่ยวหมดแรง ก็นอนนิ่งอยู่กับพื้นราวกับโคลนเลนกองหนึ่ง

ซ่งหวานหว่านเดินไปหยุดตรงหน้านาง ก่อนจะนั่งยองๆ ลงถามว่า “ตอนนี้ เจ้าจะไปได้หรือยัง”

“ข้าไป ข้าจะไปเดี๋ยวนี้” เซวียหงเหลียนตอบอย่างอ่อนระโหยโรยแรง

“ใครก็ได้ โยนนางออกไปให้เปิ่นหวางเดี๋ยวนี้!” เจียงหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ