บทที่ 95

ซ่งหวานหว่านหยิบยาแก้พิษออกมาโยนให้เจียงเทา “ทาลงไป แล้วจะเห็นผลทันที”

“ขอบคุณหวางเฟยขอรับ”

“ให้ยาแก้พิษเขาทำไม ให้หาทางแก้เอาเองสิ” เจียงอู๋วั่งที่ไม่ทราบมายืนพิงอยู่หน้าประตูตั้งแต่เมื่อไหร่เอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเกียจคร้าน

เจียงเทาหดคอ “ท่านอ๋อง ข้าน้อยสำนึกผิดแล้ว”

“ฮึ! วอนหาเรื่องดีนัก สมน้ำหน้า!” เ...