บทที่ 23 อบอุ่น

ภายในห้องพักชั้นสองของโรงเตี๊ยมกลางเมือง แสงตะเกียงน้ำมันวูบไหวตามแรงลมที่ลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง ทำให้บรรยากาศทั่วห้องอบอวลไปด้วยความอบอุ่นแต่ก็แฝงความเงียบสงัดอย่างประหลาด เสียงผู้คนภายนอกเบาบางลงไปจนเกือบไม่ได้ยิน ราวกับทั้งห้องถูกตัดขาดจากโลกภายนอก เหลือเพียงลมหายใจแผ่วเบาของสตรีบนเตียงไม้เท่าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ