บทที่ 86 86

บุษบาบัณนอนตัวเกร็งพยายามฝืนตัวลุกก็ถูกเขากดเอาไว้และตะล่อมเอาไว้ กลิ่นหอมละมุนละไมของบุษบาบัณมันช่างปลุกเลือดในกายของชลลัมพีให้พลุ่งพล่าน การอยู่ใกล้สิ่งที่อยากได้แต่ไม่ได้คือความทรมานที่สุดแต่ก็ไม่คิดจะหักหาญน้ำใจหญิงสาวเพราะฉะนั้นคนที่คิดว่าจะกลับขึ้นไปนอนบนเตียงอีกครั้งสุดท้ายก็ไม่ได้กลับเพราะหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ