บทที่ 17 หมั้นหมายชั่วคราว
เสิ่นรั่วหลันเองก็ไม่คิดว่าฮูหยินใหญ่จะเสนอเรื่องหมั้นหมายขึ้นมา ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย เมื่อสบตากับเหลียนหงอี้นางก็เห็นสีหน้าราบเรียบแต่แววตากรุ่นโกรธ แต่นางเข้าใจเจตนาของฮูหยินเป็นอย่างดี มารดาย่อมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องชีวิตบุตร เช่นเดียวกับมารดาของนางที่สละชีพเพื่อปกป้อง...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 หกปีต่อมา
3. บทที่ 3 เสอเจิ้งหานอ๋อง
4. บทที่ 4 องครักษ์หย่งเล่อ
5. บทที่ 5 บุรุษแปลกหน้า 1
6. บทที่ 6 บุรุษแปลกหน้า 2
7. บทที่ 7 ไม่ปิดบัง
8. บทที่ 8 มู่หรงเจวี๋ย
9. บทที่ 9 เข้าวังหลวง
10. บทที่ 10 พบกัน (อีกครั้ง)
11. บทที่ 11 กี่ครั้งกันแล้วนะ
12. บทที่ 12 สอบถาม
13. บทที่ 13 ฝันร้าย
14. บทที่ 14 พิษกำเริบ
15. บทที่ 15 กำเริบ 
16. บทที่ 16 ปัญหาอยู่ที่ใด
17. บทที่ 17 หมั้นหมายชั่วคราว
18. บทที่ 18 ย้ายเข้าจวน
19. บทที่ 19 ข้าน่ะรึ กลั่นแกล้งเขา
20. บทที่ 20 ชี้นิ้วสั่ง
21. บทที่ 21 ถอดเสื้อ
22. บทที่ 22 ลำบากใจ
23. บทที่ 23 มีอันใดน่าเป็นห่วง
ย่อ
ขยาย
