ป้าย

อเลเซียปิดสมุดสเก็ตช์ภาพแล้วเช็ดมือกับกางเกงยีนส์ เธอยังคงนั่งอยู่ที่ริมระเบียงเล็กๆ ซึ่งมองเห็นทิวทัศน์ของเมืองยามโพล้เพล้ อากาศเย็นสบาย—ห่างไกลจากความเงียบงันอันน่าอึดอัดของคฤหาสน์เดลูกา เธอกอบกุมแก้วเซรามิกที่บรรจุชาไว้ในมือ ความอบอุ่นแผ่ซ่านผ่านเนื้อเซรามิกบางๆ สู่ปลายนิ้ว

เธอสูดหายใจเข้า สัมผั...