35

อีกไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงเคาะประตูที่รวดเร็วและลังเล ฉันรีบวิ่งไปเปิดก็เห็นดร.วิทแมนยืนอยู่ตรงนั้น ยังคงดูเหมือนคนง่วงนอนอยู่ครึ่งหลับครึ่งตื่น เสื้อเชิ้ตติดกระดุมผิดเม็ดและผมเผ้ายุ่งเหยิง เขาสะพายกระเป๋าไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่งและมีสีหน้าสับสนงุนงงอย่างที่สุด ฉันเกือบจะหัวเราะออกมากับภาพที่เห็น—เขาดูสับ...