58

การเดินทางกลับบ้านเริ่มต้นเหมือนทุกครั้ง ความคิดของฉันล่องลอย ยังคงจมอยู่กับความโล่งใจที่ได้เห็นอาการของแม่ดีขึ้น วันนี้เป็นวันที่ดีวันหนึ่ง

ฉันเอนตัวพิงหน้าต่าง จมอยู่ในภวังค์ความคิด ตอนนั้นเองที่คนขับรถประจำตัวเกร็งตัวขึ้น ตอนแรกฉันไม่ทันสังเกตจนกระทั่งร่างกายของเขาเกร็งขึ้นเล็กน้อยและมือที่กำพวง...