บทที่ 24 เคยเชื่อใจบ้างไหม (1)

“พี่เจย์พอแล้ว เนยหิวข้าว~” ฉันพูดเสียงเบา มองหน้าพี่เจย์ที่ค่อย ๆ ผละปากออกอย่างอ้อยอิ่ง

“งั้นไปอาบน้ำ ฉันจะสั่งรอ” เขาเอามือลูบหัวแล้วเดินโอบไหล่เข้าห้อง และเด็กคนนั้นก็เดินตามเรามาจนถึงหน้าห้องนอน

“ถ้าอยากอยู่ก็ไปห้องโน่น” “ไม่งั้นก็กลับเมกาไป!” พี่เจย์หันไปพูดดุ ๆ เธอ

“พี่ชาย!!” เด็กคนนั้นทำหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ