บทที่ 37 พร้อมเดินไปข้างหน้าด้วยกันไหม

“ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ” นิ่มเอ่ยเสียงเบา

“เอาล่ะ ที่นี่เราสองคนเข้าใจกันแล้วนะ”

“เพราะถ้าหากจะเริ่มเรียนรู้กัน พี่ก็อยากอยู่ในทุกช่วงเวลาของเรา”

“เรื่องนี้ก็ขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็แล้วกันค่ะ”

“ครับ ว่าแต่ลูกล่ะไปไหนแล้ว” อคิน หันมองไปรอบห้องก่อนเอ่ยถามออกมา

“อาบน้ำเสร็จ ก็พากันนอนเล่นในห้องล่ะคะ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ