บทที่ 23 ไฟสวยแต่น้ำตาลสวยกว่า

" คุณทรงพล "

ชายหนุ่มที่ถือ มื้อค่ำเอาไว้ในมือ กับเค้กถุงใหญ่ หยุดแล้วหันไปมอง

" สวัสดีค่ะ เพลง ค่ะ เป็นเพื่อนพราว " หญิงสาวแนะนำตัว ฟื้นความจำให้เขา อีกครั้ง

" ครับ สวัสดีครับ " ชายหนุ่มตอบเสียงสุภาพเหมือนเดิม ใบหน้าเย็นชา นิ่งเฉย

" มาซื้ออาหารเหรอคะ "

" อ่อครับ มื้อค่ำ " เจ้าตัวตอบเท่านั้น แล้วก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ