บท 689

ในห้องผู้ป่วยเหลือแค่โอวหยานกับซิงซวี่สองคน

ซิงซวี่มองด้านข้างที่สวยงามของหญิงสาว หัวใจเต้นแรง เขาหันสายตาไปทางอื่นและพูดด้วยความกังวลว่า “คุณโอวหยาน ที่นี่มีผมอยู่ คุณอ่านรายงานเสร็จแล้วพักหน่อยนะครับ”

“ฉันไม่ง่วง”

“งั้นให้ผมรินน้ำให้คุณนะครับ?”

“ฉันไม่หิวน้ำ” โอวหยานพลิกดูรายงานหน้า 3 โดยไม่เงยหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ