บทที่ 22 สับสน

รวงข้าว

“ฮึก!” เมื่อฉันกลับมาถึงกระท่อม ฉันก็ปล่อยน้ำตาและเสียงสะอื้นออกมา หลังจากที่คุณพายุเค้าจูบฉันเสร็จเค้าก็ออกคำสั่งก่อนเดินหนีไป ฉันเลยรีบวิ่งกลับกระท่อมตัวเองและปล่อยความอ่อนแอออกมาแบบนี้

ฉันไม่รู้ว่าเค้าจะทำแบบนี้ทำไมทั้งที่ฉันคิดว่าเค้าก็น่าจะรู้ความรู้สึกของฉัน ทำไมเค้าไม่โมโหแล้วเล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ