บทที่ 34 ความหวังหมดสิ้น

“กินข้าว” คุณพายุที่เดินเอาข้าวมาให้ฉันเหมือนดังทุกวันๆ และทุกๆ มื้อ

ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่กับเค้านานมากเกือบเดือนได้แล้วด้วยซ้ำ และคุณพายุก็ไม่ปล่อยให้ฉันไปไหนนอกจากห้องนอนกับห้องน้ำ พอถึงเวลาอาหารเค้าก็จะเป็นคนเอามาให้เองตลอด มันทรมานสุดๆ เลยแหละ

แล้วถ้าถามว่าทำไมฉันไม่ใช้โอกาสตอนที่เค้าเผลอหนี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ