บทที่ 29 ตอนที่ 29

เขาหลบมุมจากแสงไฟจนเกือบมองไม่เห็นว่ามีคนนั่งอยู่ตรงนั้น

“กลับมาแล้วรึ… ”

เอ่ยถามห้วนๆ น้ำเสียงเยียบเย็นจนน่ากลัว

“ค่ะ… ”

ใบเตยตอบ เขาหรี่ตามองหน้าเธอ

“ทำไมมานั่งอยู่มืดๆ คะ… ”

ใบเตยถาม

“ก็เป็นคนเทาๆ มืดๆ… ก็เลยชอบความมืดมั้ง”

อดัมส์ตอบกวนๆ…

วาบหนึ่งในความคิด ใบเตยรู้สึกห่วง เพราะเธอเคยรู้ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ