บทที่สี่ร้อยหกสิบแปด

ภาพใบหน้าของพอลลี่ที่สว่างวาบขึ้นมาหลังจากได้ยินผมบอกว่าไม่มีแฟน มันปั่นป่วนในท้องของผมอย่างน่าขัน จนต้องเบือนสายตาหนี

เธอดูดีใจกับคำตอบของผมจนเก็บอาการไม่อยู่ ทำเอาแก้มผมชาวาบและปวดหนึบ อยากจะยิ้มออกมาเหมือนไอ้สารเลวตัวพ่อ

มันไม่น่าแปลกใจขนาดนั้นหรอก ก็นะ เธอเป็น เมท ของผม และผมก็ ได้กลิ่น คว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ