บทที่สี่ร้อยเก้าสิบสอง

ลีฟ

ความโกรธทั้งหมดที่ผมมีเมื่อครู่สลายหายไปสิ้นพร้อมกับคำสารภาพของพอลลี่

เธอไม่ได้รักเขามานานแล้วเหรอ?

เธอไม่ได้รักเขา

“นานแค่ไหนที่ว่านาน?” ผมได้ยินตัวเองถามขณะก้าวเข้าไปหาอย่างแนบเนียนที่สุดเท่าที่จะทำได้

สายตาของพอลลี่ยังคงจับจ้องอยู่ที่พื้นขณะที่ผมเข้าไปใกล้ ใบหน้าของเธอแดงก่ำและร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ