บทที่ 17 จริตสตรี

ถ้ามิใช่เพราะฐานะนางคือท่านหญิงสูงศักดิ์ เขาคงไม่ต้องรอคอยให้นางเอ่ยปากอนุญาตเรื่องการมีอนุเพิ่มอีกสักคน แต่จะให้หญิงสาวตรงหน้ามานั่งในตำแหน่งรองจากสตรีไร้ค่าผู้นั้น เขาก็มิอาจรับได้เช่นกัน

ดูอย่างตอนนี้สิ สายมากแล้ว แม้แต่เงาของนางก็ไม่ทันเห็น คราแรกที่ได้ยินเสียงประตูเปิดออกมาแล้ว แต่ใช่ว่าโม่ไป๋...