บทที่ 18 สมเพช

‘เป็นนางที่สร้างเรื่องสินะ’

มือหนากระชับร่างบางในอ้อมแขนให้แน่นขึ้น เมื่อรับรู้ถึงอาการตัวสั่นเทาของอีกฝ่าย

จีกวานฮวานึกขอบคุณญาติของตนอยู่ภายในใจ แม้จะรับรู้ถึงใจของชายหนุ่มดีว่ามันมีเพียงนาง แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา คนที่กำลังมอบความอบอุ่นให้อยู่ในตอนนี้ ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่าการจับมือ ครั้งนี้นับ...