บทที่ 22 หวงเมีย

ร่างบางนอนหลับสนิท บนเตียง คราบน้ำตาบนหมอนเปียกชื้น บอกได้ดีว่าเจ้าตัวคงร้องไห้มานานแล้ว มือหนาลูบหน้าซีดเซียวอย่างทะนุถนอม กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆโชยเข้าจมูก มืออุ่นที่ไล้หน้า รินลืมตามอง ภาพตรงหน้า แพทนั่งมองเธออยู่ข้างเตียง เธอผวาลุกขึ้น ดึงแขนเค้าเข้าไปใก้ล แล้วสวมกอด ซุกอกอุ่นอย่างคิดถึง เสียงอู้อี้อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ