บทที่ 23 แพ้มาก

อาการแพ้ยิ่งหนักขึ้นทุกวัน รินตื่นแต่เช้ามืด มาโก่งคออาเจียนแทบสลบคาชักโครกอยู่แล้ว ไม่มีอาหารหรืออะไรออกมา นอกจากน้ำลายเหนียว แพทแทบจะอาละวาดบ้านแตกที่เธอ นั่งพิงชักโครกในสภาพหมดแรงทุกวัน บอกให้ไปหาหมอ

เธอก็ไม่ไป ดุเข้านิด บ่นเข้าหน่อย ก็ทำหน้าเศร้า น้ำหูน้ำตาไหลออกมาอย่างนั้น จนเค้าแทบจะทึ้งหัวตั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ