บทที่ 28 รอยที่มองไม่เห็น

เช้าวันถัดมา ร้านชูการ์ พาเลตต์ เปิดตามเวลาปกติ

เสาไฟหน้าร้านถูกซ่อมชั่วคราวด้วยเทปสะท้อนแสงสีเหลืองสด เสียงเครื่องเจาะดังอยู่พักใหญ่ก่อนจะเงียบไป เหลือเพียงรอยแตกบนฟุตปาธที่ยังถูกกลบไม่มิด ราวกับมีใครตั้งใจทิ้งมันไว้ให้เห็น

พิมพิชญายืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ กลิ่นขนมอบใหม่ยังหอมเหมือนทุกวัน แต่จำนวนลูกค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ