บทที่ 10 บทที่ 9 สั่งลา

บทที่ 9 สั่งลา

"แม่ดาหนูหิว~" เดินโซเซเข้ามากอดแม่จากด้านหลังเมื่อเห็นแม่ยังง่วนอยู่กับการทำกับข้าว ณิดายิ้มกริ่มก่อนจะหันมาหอมหน้าผากมนของลูกสาวด้วยความรักและเอ็นดู

"แม่ทำอะไรเหรอคะ?" ยืดคอยาวมองหม้อแกงที่แม่กำลังทำอย่างอยากรู้ ณิดายกมือขึ้นมาเสยผมเผ้าให้ลูกสาว แล้วดันตัวเธอออกห่างเล็กน้อย

"ทำซุปไก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ