บทที่ 21 บทที่ 20 กลัว

บทที่ 20 กลัว

@เข้าวันต่อมา

แสงแดดในยามเช้าสาดส่องผ่านม่านระเบียงสีขาวเข้ามาภายในห้องนอน ช่วยปลุกให้สายฟ้าที่กำลังนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตื่นขึ้นมา เธอเบ้ปากคว่ำเมื่อขยับกายไปมาเบาๆ ความเจ็บปวดแล่นพล่านทั่วร่างกาย ร่างกายร้อนรุ่มเหมือนไฟ

"อื้อ~" เปล่งเสียงแหบพร่าในลำคอ เธอค่อยๆปรือตาขึ้นมาเมื่อรู้สึกห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ