บทที่ 34 บทที่ 33 ทำได้เพียง

บทที่ 33 ทำได้เพียง

ครืด~ ครืด~

มือถือเครื่องหรูที่วางอยู่บนโต๊ะเล็กๆข้างหัวเตียง กำลังสั่นไหวเพราะมีคนโทรเข้า ทำให้สายฟ้าต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาในยามเช้าก่อนถึงเวลาที่เธอตั้งปลุกในทุกๆเช้า

เธองัวเงียรับสายแล้วกรอกเสียงติดงัวเงียกลับไปหาปลายสายทันที

"สวัสดีค่า~"

(วันนี้พี่จะไปรับนะ ตอนนี้กำลังจะไป) พาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ