บทที่ 62 บทที่ 61 เจ็บปวดเท่ากัน

บทที่ 61 เจ็บปวดเท่ากัน

"กินเยอะๆนะ เดี๋ยวไม่มีแรงเรียนหนังสือ" ชายหนุ่มบอกน้องสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พลางตักไก้ต้มที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆใส่ถ้วยโจ๊กให้สายฟ้าและธารน้ำด้วย

"หนูอิ่มแล้วค่ะ พี่ยุกินเถอะเดี๋ยวหนูไปรอหน้าบ้านก็ได้.." พายุลอบถอนหายใจหนักๆเมื่อมองถ้วยโจ๊กที่ถูกตักกินเพียงนิด "ให้เวลาน้องหน่อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ