บทที่ 72 บทที่ 71 อ้อนวอน (ป่าปี้)

บทที่ 71 อ้อนวอน (ป่าปี้)

"แง!!!!" สายฟ้าตะเบ็งเสียงร้องไห้ดังลั่นเมื่อร่างทั้งร่างลอยกระเด็นตามแรงถีบเต็มแรงของมนัส เธอตกตุ๊บลงบนพื้นพรมสีเทาอย่างแรง มือบางรีบยกขึ้นมาจับกุมสะโพกมนไว้ด้วยความเจ็บปวด แล้วฟุ่บตัวนอนลงกับพื้นพรมด้วยความจุกทันที

"เหี้ยแล้วไหมล่ะเมียกู!!" มนัสพ่นคำหยาบออกมาเมื่อเห็นว่าเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ