บทที่ 1 Introl
ลานกว้างริมสนามฟุตบอลถูกเนรมิตให้กลายเป็นงานเลี้ยงแบบกึ่งไม่เป็นทางการ โต๊ะบุฟเฟ่ต์ถูกวางเรียงกันใต้เต็นท์เล็ก ๆ สีขาวข้างสนาม
จานใบเล็กในมือแต่ละคนมีทั้งไก่ทอด ยำวุ้นเส้น ไปจนถึงเค้กหน้าผลไม้ กลิ่นอาหารคละคลุ้งปะปนกับเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมรุ่น
แสงไฟสลัว ๆ จากไฟประดับที่แขวนอยู่ด้านบนทำให้ทุกอย่างดูอบอุ่น...แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี
เหนือเมฆ ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งในลุคสบาย ๆ เสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์สีเข้ม เส้นผมเซ็ตมาแบบไม่ได้ตั้งใจแต่หล่อจนเหมือนจงใจ
เขายืนพิงเสาไฟใกล้เต็นท์อาหาร ดวงตานิ่งขรึมแต่คมจนใครเดินผ่านก็ต้องเหลียว เหนือเมฆไม่ใช่คนพูดเยอะ แต่เวลาหัวเราะ เสียงทุ้มต่ำกับรอยยิ้มบาง ๆ บนมุมปากนั่นก็ทำเอาเพื่อน ๆ รอบตัวสะดุด
“วิศวะเครื่องกลแม่งเท่สัด กูเจอมึงในเพจรับน้องด้วยนะเว้ย” เจ เพื่อนสมัยม.ปลายตบบ่าขำ ๆ
“ไอ้เหนือแม่งไม่เปลี่ยนเลยว่ะ หล่อเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเงียบเหมือนเดิม”
“กูไม่เจอมึงมาสามปี ไอ้ห่า ไม่แผ่วเลยจริง ๆ ” โต้งเสริมพลางยกแก้วขึ้นชนเบา ๆ
เหนือแค่ยิ้ม ไม่ได้ตอบ เขาไม่ชอบพูดอะไรเยอะ แต่ก็ไม่เคยหลุดจากจุดสนใจในกลุ่มเลยสักวินาที
“เออ แล้วรินล่ะ?” เสียงคำถามจากใครสักคนดังขึ้นขณะเดินวนไปหยิบขนมโต๊ะถัดไป
“ใช่ แฟนมึงน่ะ มาด้วยป่ะ?”
“ไปเรียนต่ออังกฤษ” เหนือเงยหน้าขึ้นจากจอมือถือก่อนจะพูดเรียบ ๆ
“อ้าว ห่างกันแบบนี้ระวังจะจบไม่สวยเหมือนคู่กูนะ ขอเตือนในฐานะคนถูกทิ้ง” ว่าแล้วเพื่อนชายร่วมรุ่นก็ทำท่าเจ็บอกซ้ายแบบขำ ๆ ทำเอาเพื่อนทั้งกลุ่มหัวเราะกันออกมา
"อืม อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด" ประโยคมันดูเรียบเหมือนอากาศ แต่แววตากลับนิ่งเกินปกติจนไม่มีใครกล้าถามต่อ
“เออ มึงจำได้มั้ย...” เพื่อนอีกคนในกลุ่มรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
“ตอนม.6 อะ ก่อนจบ จำได้ป่ะ มีเด็ก ม.4 คนนึง ชื่อไรนะ...น้องอิง ใช่น้องน้ำอิง ที่มาสารภาพรักมึงกลางสนามบอล ฮาเหี้ย ๆ”
“ใช่ ๆ เด็กตัวกลม ๆ แก้มป่อง ๆ ถักเปียสองข้าง เดินถือดอกกุหลาบสีขาวมายื่นให้ แล้วมึงก็ยืนอยู่กับรินพอดีเลย!”
“โห สงสารน้องตอนนั้นชิบหาย...”
“แต่น่ารักนะเว้ย ใส ๆ ซื่อ ๆ ดูไม่มีพิษมีภัยดี”
เหนือเมฆยกแก้วขึ้นจิบอีกครั้ง ไม่พูดเสริม แต่ก็ไม่ปฏิเสธ คล้ายกับภาพในหัวกำลังย้อนเวลากลับไปช้า ๆ
เขานึกถึงเหตุการณ์นั้นขึ้นมาช้า ๆ แววตาใสซื่อนั้นมันลอยมาจากไหนสักแห่ง วันนั้นเด็กผมเปียคนนั้นจ้องหน้าเขา ราวกับเขาเป็นจักรวาลทั้งใบของเธอ
...ส่วนเขา ก็เลือกที่จะไม่พูดอะไร แล้วหันหลังกลับไปพร้อมผู้หญิงอีกคน...
เสียงดนตรีขับกล่อมคลอเบา ๆ อยู่บนเวที แสงจากโคมไฟกระทบกับเงาไม้บริเวณทางเดินเข้าสนาม และจู่ ๆ คนที่ถูกพูดถึงในวงสนทนาก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ แต่สะเทือนทั้งสายตาคนที่อยู่ใกล้
เดรสสายเดี่ยวสีดำเข้ารูปเผยไหล่บางผอมเพียว ผมยาวตรงถูกรวบเป็นหางม้าต่ำเผยต้นคอขาวละเอียด ใบหน้าเรียบเฉยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบาแบบมืออาชีพ เธอสวยแบบที่ไม่จำเป็นต้องยิ้ม...คนก็หยุดมอง
“อิงงงง!!” เสียงเพื่อนหญิงรุ่นเดียวกันตะโกนเรียกจากฝั่งซ้ายมือ พร้อมยกแขนโบกแรง ๆ จนสายตาหลายคู่ในงานหันไปตามต้นเสียง รวมถึงกลุ่มของเหนือเมฆที่กำลังยืนคุยกันอยู่ไม่ไกลจากจุดนั้น
น้ำอิง ก้าวเข้ามาอย่างมั่นใจ แสงไฟจากด้านบนทอดเงาลงบนใบหน้าเธอทุกองศา เธอสวยเกินกว่าจะถูกมองว่าเป็น 'น้องคนนั้น' อีกต่อไปแล้ว
เหนือเมฆหันไปมองเธอโดยไม่กระพริบตา วินาทีที่เธอเดินผ่านหน้าเขาไปโดยไม่หันมาสนใจ ไม่ชะลอ ไม่แม้แต่จะเหลือบมอง แต่เหนือเมฆกลับหันมองตามเหมือนถูกสะกดด้วยแรงบางอย่างที่ดึงสายตาไว้...จนลืมหายใจ
กลิ่นน้ำหอมแนววานิลลาอ่อน ๆ ลอยเฉียดจมูกเขาอย่างจงใจ...แม้เธอจะไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ทุกก้าวกลับกำลังแช่แข็งคนทั้งงานอย่างน่าประหลาด
“เห้ย ตัวจริงสวยเวอร์อะ” เพื่อนผู้หญิงในกลุ่มน้ำอิงพูดพลางหัวเราะ
“เห็นในคลิปก็ว่าสวยแล้ว ตัวจริงคือแบบ...เหมือนนางเอกซีรีส์เลย”
“เพิ่งถ่ายงานโฆษณาจบมาเมื่อวาน ยังไม่ทันได้นอนเลย” เธอตอบทั้งรอยยิ้ม ก่อนเสียงเพื่อนอีกคนจะเสริมขึ้น “ดารามากแม่!”
เสียงพูดคุยของกลุ่มรุ่นน้องดังลอยมาเข้าหูกลุ่มของรุ่นพี่อย่างเหนือเมฆ ก่อนที่เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเหนือจะเอ่ยขึ้นอย่างติดนึกออก
“โทษนะครับน้อง ใช่น้องน้ำอิงเด็กห้องศิลป์ภาษาไหม?”
อีกคนที่หรี่ตาเพ่งมองอย่างพยายามนึกมาตั้งนานรีบเดินเข้าไปเสริมทัพ
“ใช่แน่ ๆ โห~ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเยอะเลยนะน้อง ว่าแต่เห็นพี่เหนือเมฆของน้องรึยัง คนนี้ไง ยังหล่อและฮอตเหมือนเดิม” พอสยิ้มแล้วหันไปสะกิดเหนือ ในขณะที่เหนือเมฆไม่ได้หลบตาหรือโต้ตอบอะไร
น้ำอิงหันหน้ามองตรงมาทางพวกเขา โดยเฉพาะ ‘เหนือเมฆ’ สายตาคู่นั้นนิ่งและเฉียบคมมาก แต่รอยยิ้มกลับบางเบา ผิดกับแววตาโดยสิ้นเชิง ก่อนริมฝีปากของเธอจะขยับเบา ๆ
“จำไม่ได้ค่ะ”
สวัสดีค่าาาทุกคนนน 💖
ก่อนอื่นเลย ต้องขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามานะคะ เรื่องนี้ไรท์ตั้งใจเขียนมาก ๆ แบบใส่หัวใจลงไปทุกบรรทัดเลย 💕
ใครที่เพิ่งมาเจอกันก็ขอแนะนำตัวสั้น ๆ ว่า เรื่องนี้เต็มไปด้วยความรักแบบฟีลกู้ด หัวใจพองโต ผสมกับดราม่านิด ๆ แซมความเขินหน่อย ๆ รับรองว่าอ่านแล้วต้องยิ้มแก้มแตกไปด้วยแน่ ๆ ☁️✨
หวังว่าทุกคนจะสนุกไปกับเรื่องราวครั้งใหม่นี้นะคะ ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยน้าาา 🫶🌸
💋ไปร์นดา
