บทที่ 20 EP.19

สายลมเย็น ๆ พัดไล้ปลายผมของน้ำอิงที่ปล่อยสยายตามธรรมชาติ เสียงร้องเชียร์ เสียงนกหวีด และดนตรีที่เคยดังกึกก้องจากในสนามค่อย ๆ ห่างออกไปทุกย่างก้าว ที่เหนือเมฆพาเธอเดินออกมา

มือใหญ่ที่จับแน่นอยู่กับข้อมือเธอไม่ได้แรงเกินไป แต่แน่นพอจะบอกได้ว่าคนคนนี้...ไม่คิดจะปล่อย

ไม่มีคำพูดใดตลอดทาง ทั้งคู่แค่เดิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ