บทที่ 62 EP. 61

ห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลค่อนข้างเงียบในเช้าวันถัดมา แสงแดดลอดผ้าม่านเข้ามาอ่อน ๆ น้ำอิงนอนพิงหมอนสูง ใบหน้ายังซีดอยู่บ้าง แต่ดวงตากลับสดใสขึ้นกว่าวันก่อน ข้าง ๆ ยังคงมีเหนือเมฆนั่งเฝ้าอยู่ไม่ห่าง

ไม่นานนัก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ก่อนที่เพื่อนกลุ่มใหญ่จะพากันโผล่หน้าเข้ามาแบบพร้อมเพรียง

“เห้ยยย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ