บทที่ 17 เบาหวาน จบตอน

“... พี่ขวด”

เราสบตากัน ในความเงียบหนูรู้สึกได้ว่าพี่ขวดเริ่มไต่มือไปที่เอวบางๆ ของหนู ขยับให้ชิดกัน หนูเม้มริมฝีปากแน่น กลั้นความเขินอายไว้ แล้วไล่มือไปตามแผงอกของเขา ระลงไปที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

พี่ขวดเบ้หน้าเหมือนเขาเสียดวูบที่ช่วงท้อง หนูสะดุ้ง รู้สึกได้เลยว่าตัวเองสั่นและตื่นเต้นมาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ