บทที่ 43 ยูกิ : 42

“ฉันป้อน”

น้ำเสียงดุๆ ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากหนาสีแดงนิดๆ ของคนข้างเตียง

ตึกตัก... เพียงแค่ประโยคนั้นประโยคเดียว เหมือนน้ำที่ส่งมาหล่อเลี้ยงหัวใจที่กำลังปิดตายของฉันให้มีชีวิตอีกครั้ง

“…” ฉันเงียบไม่ตอบ แต่สายตาสองคู่ของเรากำลังจ้องประสานกัน

ฉันไม่เห็นความพูดเล่นในสายตาคมดำสนิทของผู้ชายคนนี้ นั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ