บทที่ 20 ของรักของหวง

ผมมองตามร่างบางที่ถูกพี่ชายลากเข้าบ้านไปก่อนหันกลับมามองร่างสูงของผู้ชายอีกคนที่ยังนั่งอยู่บนกระดานเลื่อนท่าเดิม มันละสายตาจากเธอกลับมามองผมเช่นกัน

เปรี๊ยะ

ไม่รู้ผมคิดไปเองไหม แต่รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านจากสายตาหมอนั่นมาถึงผมเลย คิ้วเข้มเลิกขึ้นนิด ๆ ขณะสู้ตามันกลับ ผมพอรู้ว่าไอ้นี่ชื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ