บทที่ 26 ลิปทิน

โอ้กกก!

ซ่า…

“ไงล่ะ บอกให้กลับบ้านไม่กลับ สมน้ำหน้า” เสียงพี่สิงห์ลอยมาซ้ำเติมกันจากหน้าประตูห้องน้ำ ฉันวักน้ำกลั้วปากล้างความพะอืดพะอมทิ้งไปแล้วหันมาตวัดสายตาเคือง ๆ ใส่พี่ชายตัวดี

“ก็เพราะใครล่ะ! พี่เป็นคนสั่งให้สวยเล่นบทนี้ไม่ใช่หรือไง” ฉันหันกลับมาจ้องหน้าตัวเองในกระจก คราบเลือดสีแดงยังติ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ