บทที่ 29 ไม่สบอารมณ์

เอ๊ะ… เขาว่ายังไงนะ?

ฉันหยุดเดินและหันกลับมามองพี่ฌอนที่ยืนอยู่ด้านหลัง ดวงตาคมกริบกำลังจับจ้องมาที่ฉันก่อนหลุบมองมือไคโรที่ยังโอบอยู่บนหัวไหล่ฉัน ประกายไม่พอใจแฝงอยู่ในตาคู่นั้น แม้มันจะแค่แวบเดียวก่อนจางหายไป

“ไม่จำเป็น พวกเรากลับกันเองได้ ไม่ต้องรบกวน ‘รุ่นพี่’ หรอก” ฉันละสายตาออกจากพี่ฌอนเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ