บทที่ 36 ไม่มีข้อยกเว้น

ก๊อก ๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมที่กำลังเคลิ้มหลับขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะแปลกใจว่าทำไมพวกนั้นไปไวมาไวจัง นี่ยังไม่ถึงสิบนาทีด้วยมั้ง

เสียงเดินเข้ามาใกล้เตียงไม่ได้ทำให้ผมลืมตามอง รู้สึกได้ถึงสายตากำลังจับจ้องใบหน้าของผม ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อสัมผัสเย็นเฉียบจากปลายนิ้วของใครคนหนึ่งแตะลงบนหน้าผากผมเ...