บทที่ 37 ดึงดัน

ก๊อก ๆ

ฉันเปิดประตูห้องผู้ป่วยเข้ามาด้านใน สิ่งแรกที่เห็นคือรอยยิ้มกว้างของร่างสูงที่เปลี่ยนจากชุดผู้ป่วยเป็นชุดไปรเวทเรียบร้อยแล้ว เขาชะงักรอยยิ้มค้างเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาคือฉัน

เอ๊ะ… เขากำลังรอใครอยู่งั้นเหรอ?

“ฉันมารับรุ่นพี่กลับบ้าน”

“หะ…?”

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน ฉันโทรหาพี่โ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ